اکلوژیت سنگی دانه درشت بوده و بافت گرانوبلاستی دارد که گارنت با حالت پورفیروبلاستی مشخص می باشد. از نظر ترکیب شیمیایی، اکلوژیت را باید معادل بازالت و گابرو دانست. وزن حجمی اکلوژیت 4/3 تا 5/3 گرم بر سانتی متر مکعب است، در حالیکه وزن حجمی بازالت و گابرو در حدود 3 می باشد. این مساله نشان می دهد که اکلوژیت در فشار زیاد به وجود آمده است، به نحوی که موجب فشردگی اتمهای سازنده کانیهای اکلوژیت شده است.

 اکلوژیت ها سنگهایی هستند که به صورت قطعات بیگانه (گزنولیت) درکمبرلیت و یا در بعضی از بازالت ها دیده میشوند. از نظر کانی شناسی اکلوژیت ها اساسا از دو کانی زیر تشکیل شده اند:

گارنت قرمز- تیره (پیروپ- آلماندن) و پیروکسن امفاسیت سبز تیره. پیروکسن مزبور یکی از انواع دیوسپید- ژاده ایت است

علاوه بر کانیهای فوق که کانیهای اصلی تشکیل دهنده اکلوژیت می باشند دیستن نیز کانی تشکیل دهنده مهم در بعضی از اکلوژیت ها است. روتیل نیز همیشه به صورت کانی فرعی در ان  دیده می شود. در بعضی از اکلوژیت ، کوارتز ممکن است به صورت کانی فرعی یافت شود. تمام کانیهای سازنده اکلوژیت بدون آب بوده و در شرایط بی آب به وجود می آیند.

در آزمایشگاه توانسته اند اکلوژیت را به دو طریق بدست آورند: 

1- در حالت جامد، از تغییر و تبدیل بازالت در فشار زیاد و درجات حرارت متوسط

 
2- از تبلور مایع مذاب بازالتی در فشار زیاد و درجه حرارت کم

با این ترتیب، در حالت اول، اکلوژیت یک سنگ دگرگونی و در حالت دوم اکلوژیت یک سنگ آذرین است. به همین دلیل درباره منشا اکلوژیت ها اختلاف نظر وجود دارد. از تبلور مایعات بازالتی، به شرط آنکه درجه حرارت کاهش یابد و در شرایط گوشته فوقانی متبلور شود اکلوژیت به وجود می آید و اگر بازالت جامد یا گابرویی به این اعماق (پوسته زیرین و گوشته فوقانی) برده شود باز هم اکلوژیت ایجاد میشود.

 اکلوژیت در زیر میکروسکوپ

gt=گارنت      cpx=کلینوپیروکسن

دگرگونی قهقرایی در اکلوژیت

کلوژیت ها ممکن است همانند هر سنگ دیگر، تحت تاثیر دگرگونی قهقرایی  قرار گیرند اگر مجموعه کانیهای آن در شرایط درجات حرارت و فشار کمتر ، در معرض فار آب قرار گیرد ، در این حالت حاشیه هم رشدی ازهورنبلند وپلاژیوکلاز که به آن "حاشیه کلیفیت" می گویند بین بلورهای گارنت و پیروکسن قرار می گیرند که خود به واکنش بین این دو کانی در حضور آب وابسته است. در حالات نادر از دگرگونی قهقرایی اکلوژیت، ممکن است شیست های آبی به وجود آید. که در این حالت، امفاسیت ممکن است به گلوکوفان و کربنات تبدیل شود و در شرایط درجات ضعیف تر به مجموعه آکتینولیت+ موسکویت+ اپیدوت مبدل گردد.
 

حضور آمفيبول( هورنبلند) نشاندهنده دگرگوني قهقرائي است.به ارتباط واكنشي بين آمفيبول وكلينوپيروكسن در قسمت بالاي سمت راست تصوير توجه كنيد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: